„(...)bagaż doświadczeń nosimy ze sobą zawsze, niezależnie, gdzie uciekniemy. Ciągnie się za nami do końca życia. Nie wymarzasz złych wspomnień. Dopóki się z tą prawdą nie pogodzisz i nie zaakceptujesz jej, nie będziesz mogła dalej żyć.”
Samotność, codzienne lęki, wycofanie i brak zaufania stają naprzeciw zrozumieniu, wsparciu i zaangażowaniu. Ta książka to historia kobiety, której trudno uwierzyć, że zasługuje na miłość, czułość, że może być dla kogoś najważniejsza. Z każdą przeczytaną kartką poznajemy lepiej jej historię, co daje nam pełniejszy obraz tego co wpłynęło na jej zachowanie.
Z drugiej strony mamy Marcina, mężczyznę, dla którego przypadkowe spotkanie Leny jest jak dar od Boga. Wyrozumiały, czuły i inteligentny pan doktor zakochuje się w kobiecie i jest w stanie znieść wiele aby walczyć o tę relację. Czy jednak wystarczy mu sił i samozaparcia aby walczyć z demonami, które nie pozwalają Lenie na szczęście ?
Piękna i nostalgiczna okładka nasuwa skojarzenie czegoś lekkiego, przyjemnego co sprawi, że czas na lekturze upłynie nam szybko i przyjemnie. Nic bardziej mylnego. Historia stworzona przez autorkę jest wulkanem emocji, które wybuchają bardziej i bardziej dając czytelnikowi mieszankę uczuć obok, których nie da się przejść obojętnie. Autorka jak zawsze porusza tematy trudne, o których nie mówi się otwarcie i wprost. Postaci są prawdziwe przez co odnosi się wrażenie, że jest to historia napisana przez życie, bo nigdy nie wiadomo ile takich kobiet jak Lena chodzi po świecie. Co do Marcina, no cóż tacy jak on też chyba się zdarzają ;-)
Za możliwość przeczytania książki dziękuję blogowi Czytam dla przyjemności.
Dziękuję za opinię.
OdpowiedzUsuń